- στατήρ
- Αρχαίο ελληνικό νόμισμα που ισοδυναμούσε με ένα δίδραχμο. Με διαφορετικό βάρος ανάλογα με το νομισματικό σύστημα που χρησιμοποιούσαν οι διάφορες πόλεις που τον έκοβαν, ο σ. ήταν κατά κανόνα χρυσός ή από ήλεκτρο (κράμα χρυσού και αργύρου), αλλά υπήρχαν και αργυροί σ. Σ. από ήλεκτρο κόβονταν στις ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας και διαιρούνταν σε τρίτα, έκτα και δωδέκατα. Οι γνωστότεροι χρυσοί σ. που ήταν διαδομένοι στον ελληνικό κόσμο, ήταν του Φίλιππου B’ της Μακεδονίας (359-336 π.Χ.) και του γιου του Αλέξανδρου του Μεγάλου (336-323 π.Χ.), που λέγονται «Φίλιπποι» και «Αλέξανδροι». Γνωστότεροι αργυροί σ. ήταν της Κορίνθου και του Τάραντα.
Χρυσός στατήρας που εικονίζει τον Ρωμαίο στρατηγό Τίτο Κουίνζιο Φλαμινίνο. Ο στατήρας αυτός του 196 μΧ. είναι ο μόνος που διασώθηκε.
Dictionary of Greek. 2013.